Ik ben Cassie en dit is Vlos. Vlos en ik zijn ondertussen al 14 jaar samen en hebben een hele hoop mee gemaakt in al die jaren. De eerste 3 jaar van ons avontuur hebben we enorm veel van elkaar geleerd, ik vooral heel veel van haar. Ik ging van een manege ruiter naar steeds meer leren over natuurlijk omgaan met paarden zowel in training als in het houden van paarden. Vrijheidsdressuur, buitenrijden zonder hoofdstel, lange tochten, springen, zonder zadel, niks was ons te gek. Helaas begon in 2012 de pech en kreeg ze een peesblessure. Dit duurde bijna een jaar voordat we weer helemaal alles konden doen wat we altijd deden. Toen we net weer leuke dingen konden doen zakte ze door een brug met haar linkerachterbeen en kwam terecht op haar knieen in het grind wat als antislip pad moest bieden omdat het een brug voor ruiters was. Ze moest lang wachten en rustig blijven tot hulp gearriveerd was en toen verdoofd worden door de dierenarts er uit getakeld worden door de brandweer. Daar hield ze een beesblessure en een grote knie wond aan over wat weer maanden duurde. Toen dat eindelijk over was kreeg ze koliek in de winter waar ze net optijd bij waren gelukkig. Toen dat voorjaar werd ze behoorlijk heftig hoefbevangen wat leide tot een hoefbeenkanteling en tegelijkertijd had ze ook een hoefzweer. Daarna konden we eindelijk weer opbouwen maar uiteindelijk verloor ze al haar spieren en gewicht en bleek ze leverbot te hebben. Hierna kreeg ze COPD/ dampigheid en uiteindelijk is ze ook positief getest op PSSM2, dit is een genetische progressieve spierziekte. Daarna heeft ze nog een keer meerdere dagen achter elkaar koliek gehad, gelukkig is ze hier ook weer van terug gekomen en konden we eindelijk weer gaan opbouwen.
In al die jaren hebben we een hoop geleerd, een hoop meegemaakt, minder leuke dingen maar ook echt wel heel veel leuke dingen. Vlos en ik hebben alles gedaan wat je maar kan bedenken met je paard, van koeiendrijven, tot zwemmen, tot springwedstrijden zonder hoofdstel, tot sleeën en noem maar op. en ondanks alle tegenslagen hebben we nooit opgegeven. Vlos heeft mij zo enorm veel geleerd, ze heeft me zo veel gegeven al die jaren, nu is het mijn taak om er voor haar te zijn nu het allemaal wat moeilijker gaat. Dankzij de academische rijkunst kan ik haar helpen om haar lichaam te blijven ontwikkelen in samenwerking met speciaal management voor haar PSSM2. Zo krijgt ze speciale supplementen, krijgt ze een dekentje op zodat haar spieren niet koud en stijf worden en staat ze dag en nacht buiten om in beweging te blijven maar wel met een goede schuilmogelijkheid. We rijden niet heel veel meer maar toch sinds een jaartje zijn we weer een beetje met rijden bezig naast voornamelijk grondwerk en ze helpt mij met de beginners lesjes zo nu en dan.
Ik ben Vlos zo enorm dankbaar voor alles en kan geen betere leermeester wensen die mij op mijn pad had kunnen zetten van naar hoe ik nu met paarden werk met de kennis die ik nu heb dankzij haar.
16 reacties
Vlos is echt een geweldig paard ❤️ enorme eer dat haar ook mag kennen 🥹
Wat een intens verhaal en wat super hoe jij voor haar zorgt en haar plezier in haar leven geeft.
Cassie wat heb jij dit mooi en ontroerend hier neergezet en ik kan, als jou oma,alleen maar beamen hoeveel liefde tijd en inzet jij voor Vlos en niet alleen Vlos maar met al je paarden,alleen aan het belang van de paarden denkt ! Je bent echt een toppertje meis,hoeveel werk jij elke dag weer in wind en regen, altijd maar met de paarden bezig bent tot s'avonds laat!De paardjes kunnen echt geen betere trainer hebben dan jou!
Lieve Cassie, wat mooi omschreven. Je voelt door het verhaal heen hoe diep de verbinding is die jullie hebben. Zo mooi! Lieve groetjes linda
Prachtig om te zien hoe je voor Vlos bent blijven vechten, hoe je voor haar zorgt en ondersteunt om haar pijn te verminderen en gezondheid op te bouwen. Mooi om te zien dat je bezig bent met hoe jouw paarden op een zo natuurlijk mogelijke manier kunnen leven, ze veel liefde geeft, en een zachte benadering gebruikt. Je ziet een mooie band tussen jou en Vlos ( en je andere paarden) je hebt een goede connectie met ze en ze hebben aan subtiele communicatie genoeg om je te begrijpen daarbij komt dat jij hun ook begrijpt. Je speelt goed op hun behoeften in en zij op de jouwe. Ik ben blij dat ik van je mag leren en je mijn dochtertje deze mooie manier van met paarden bezig zijn bij brengt. Niet alleen maar rijden, maar ook grondwerk en een band opbouwen met je paarden. Prachtig!
Heel veel succes voor jullie!
Wat een ontroerend verhaal. Fijn dat ook wij van Vlos mogen genieten!
Wat een mooie beelden!!
Superknap van Vlos; ondanks alle tegenslagen zo positief gebleven!
Lieve groetjes, Quine, Yente en Judith
A wonderful couple and lucky Velocity to regain her strength by love and wisdom
Prachtig verhaal, laat maar zien hoe ver je kunt komen als je bereid bent om door te zetten.
Wat een mooi en lief paard en wat een goede match zijn jullie samen 🥰
Cassie en Vlos, iedere dierenliefhebber kan zien hoe uniek jullie relatie is!
En nu weer het hele verhaal in prachtige video beelden te zien geeft een nog dieper respect voor jullie beider inzet om steeds weer op te krabbelen uit de best wel diepe dalen, echt fantastisch, enorme pluim waard !!
🧡
Velocity (Vlos) is zo ongelooflijk bijzonder. Ondanks alle (fysieke) ellende en enorm pijnen die ze heeft moeten verduren heeft ze zich nooit tegen mensen gekeerd, sterker nog ze is zo lief voor iedereen, zelfs de allerkleinste kindjes kan je met en gerust hart bij of op haar laten. Hoeveel andere paarden en mensen zij niet geholpen heeft om over hun angst heen te komen, puur door hun rust, vertrouwen en mentale steun te geven. Ik vind het fantastisch om vanaf de zijlijn de samenwerking tussen Cassie en Vlos te mogen meemaken. Te zien hoe ze nog steeds na al die jaren iedere keer weer samen verder komen in begrip, respect en het maximale uit zichzelf weten te halen. Toppers zijn jullie!
Mooie reactie en zo goed verwoord!
Mooi om te zien dat Vlos er zo goed en blij uitziet ondanks de vele tegenslagen die ze heeft meegemaakt. Vooral het nieuws van het ongeluk op die brug kan ik me nog zo goed herinneren en de wonden die ze had waren vreselijk. Gelukkig gaat het nu lekker. Genieten samen.