AAI, Animal Assisted Intervention; ‘medicinaal geaai’ of professionele therapie ondersteunt door de aanwezigheid van en interactie met dieren? Nieuw bericht

AAI, een lastig onderwerp om enthousiast over te worden vind ik zelf. Het aanbod van coaching en begeleiding van persoonlijke groei- en ontwikkeltrajecten ‘met dieren’ groeit exponentieel. Het animo om deel te nemen is ook groot. Niet alleen bedrijven gaan een dagje ‘reflecteren’ met paarden maar ook meer kwetsbare mensen die op zoek zijn naar antwoorden op levensvragen, of kinderen die in de problemen zitten. Aan dit brede aanbod kleven ook risico’s. Niet iedereen die zichzelf coach of therapeut noemt is daartoe opgeleid binnen heldere of erkende kaders. Precies dat maakt mij op z’n zachts gezegd heel voorzichtig. Waar ik vooral nogal kriebelig van kan worden is dat dieren ‘woorden in de mond’ gelegd krijgen (hij denkt…, hij vindt…, hij voelt… hij weet…) of dat er spirituele vermogens en intuïtieve krachten aan dieren worden toegeschreven welke niet te controleren zijn. Ook het welzijn van de dieren is niet altijd geborgd volgens concrete richtlijnen en maatstaven. Zelf vinden dat je goed met je dier omgaat maar niet weten wat de stresssignalen van het dier betekenen of ze negeren is anno 2022 niet meer goed genoeg.

Toch ben ik er, na het lezen van het boek ‘Speltherapie met behulp van dieren’ anders over gaan denken. Uitgever Bloemendal vroeg mij of ik het boek wilde lezen en er mijn mening over wilde geven. Dat doe ik, na het lezen ervan, in dit geval maar al te graag. Wat mij betreft wordt dit boek ‘verplichte kost’ voor een ieder die mensen wil helpen met behulp van dieren. Het zit stampvol met krachtige werkvormen, tips en praktijkvoorbeelden over wat er wel/niet kan en waarom. Het best lijvige boek (400 pagina’s) is uitermate compleet en zeer zorgvuldig en secuur waar het gaat om richtlijnen voor belangenbehartiging en welzijn van de cliënt en het dier. Het geeft heel nauwkeurig en wetenschappelijk correct de grenzen aan van wat we van een dier precies mogen verlangen of verwachten in sessies. Herhaaldelijk dringen de schrijver erop aan dat er altijd wat er voor het dier te 'winnen' valt en dat er voor het dier altijd de mogelijkheid moet zijn om ‘uit te stappen’.

Op pagina 350 (pffft) was ik bijna zover dat ik zelf ‘uit wilde stappen’, het is tenslotte ook niet echt mijn vakgebied. Ik ben blij dat ik doorgezet heb want zeker de laatste twee hoofstukken over dierwelzijn en de beroepscode voor professionele therapeuten zijn de moeite waard en trekken het verhaal als het ware ‘bij elkaar’ en namen mijn laatste twijfel weg. Zo, op deze wijze werken met dieren, is wat mij betreft OK en zelfs van onschatbare waarde. Een hele, hele dikke aanrader voor mijn netwerk, zelfs wanneer je alleen maar ‘coached’ en geen therapeut gaat worden of wil zijn. Werk je met mensen met dieren? Klik op de link en bestel vandaag nog! bit.ly/Speltherapie