Trust the horse, he knows his job

Het is inmiddels een bekend gezegde binnen de (natuurlijke) paardenwereld dat je nooit uitgeleerd bent en altijd jezelf kan/moet blijven ontwikkelen.

Het is ook geen geheim dat ik zelf ook denk dat dit één van de grootste vlakken – zo niet hét grootste vlak –is waarop we in ons horsemanship kunnen groeien. Techniek en theorie zijn heel erg belangrijk, maar zoals de grote Bruce Lee ooit zei; “Alleen weten is niet genoeg, je moet het ook toepassen.”

Toen één van mijn eigen rijtrainers het dus een keer had over het paard vertrouwen; werd ik meteen geraakt. Het is belangrijk dat het paard jou vertrouwt, maar er komt een punt dat jij ook moet laten zien dat jij je paard datzelfde vertrouwen geeft. Het besef dat hij zijn job kent, dat je hem los kan laten en hem vooral niet in de weg moet gaan zitten.

Ook al voelde het misschien in het begin wat oncomfortabel. Maar hey, we weten ook allemaal dat het soms goed is uit onze comfortzone stappen, comfortabel te zijn met oncomfortabel zijn. Ik gooide mijn spreekwoordelijke hart over de hindernis en maakte de spreekwoordelijke sprong in het diepe. En weet je wat? Het voelde alsof het klopte. Ik kwam erachter dat ik het paard inderdaad kon vertrouwen, dat hij inderdaad zijn job héél goed kende en dat hem inderdaad gewoon vooral zijn job moest laten doen en niet in de weg moest zitten. Ik kreeg direct een veel lichtere, meer verfijnde communicatie met het paard. En door mentaal en fysiek los te laten kreeg ik ook meer gevoel in mijn handen en vingers; en door het zadel heen in mijn lichaam. Ik kon veel meer uít mijn hoofd en ín mijn gevoel komen. Ik had hiervoor natuurlijk wel gehoord en gelezen over het effect van onze intentie in onze communicatie met ons paard, maar nooit het idee gehad dat ik dit effect van intentie écht had gevoeld; tot die dag in het zadel. Ik hoorde ergens eens de metafoor van drijfzand. Hoe meer je ergens tegen vecht hoe dieper je zinkt komt te zitten tot je tot over je oren vast zit. De truc is om in de plaats daarvan te ontspannen! Toen ik stopte onbewust het paard tegen te werken begon het te flowen!!

Als mens hebben wij om ons veilig te voelen graag een gevoel van controle. En begrijp mij zeker niet verkeerd, veiligheid zou altijd prioriteit nummer 1 moeten zijn. Maar controle is niet hetzelfde als communicatie. Paarden leren niet van druk, maar van het loslaten van druk.

Een mooie metafoor voor ons als trainers én als mensen. Sindsdien is dit voor mij een fundamenteel onderdeel geworden van de horseman’s mindset – de mindset die wij als ruiter of trainer (zouden willen) cultiveren en waarmee we onze paarden trainen. Die mindset is namelijk een niet te onderschatten deel van wat wij als mens bijdragen aan de ‘holistische’ driehoek paard-ruiter/trainer-omgevingsfactoren (meer hierover? Check ook mijn vorige blog over de Horsemanship Driehoek).

En sindsdien heb ik geprobeerd dit ook mee te geven aan mijn eigen klanten, zodat ook zij kunnen gaan vertrouwen op hun paard; dat die zijn job kent en dat ze gerust los kunnen laten. En ze zo een solide fundament van wederzijdse communicatie en vertrouwen kunnen bouwen. Dat is waar het allemaal om draait!

(Probeer dit natuurlijk niet zomaar zelf thuis, maar alleen onder deskundige begeleiding).

Nieuwsgierig geworden? Wil jij dit ook een keer ervaren of hier een keertje meer persoonlijke begeleiding mee? Stuur me een berichtje!

Daarnaast heb ik ook iets heel nieuws en gaafs! Voor iedereen die zich net als ik ook steeds meer en meer interesseert in het stuk mindset maakte ik een Inspiratieboek over de Horseman’s Mindset, waarin ik in het thema mindset duik aan de hand van 3 pijlers waarvan ik persoonlijk denk dat die een heel groot effect hebben op onze mindset. Check hem HIER!

En zoals gewoonlijk: raakte dit blog je, laat me vooral weten wat je ervan vond!