De Paardenbelofte
MyCompass.Horse is een beweging van paardenliefhebbers en professionals die willen bijdragen aan een mooiere en betere paardenwereld. Hierbij staat paardenwelzijn centraal. Leden van MyCompass.Horse commiteren zich dan ook aan de paardenbelofte:
- Ik beloof je een paardwaardig leven.
- Ik besef dat ik verantwoordelijk ben voor jouw welzijn.
- Ik beloof te leren wat een paardwaardig leven inhoudt.
- Ik onderschrijf de 10 trainingsrichtlijnen.
- Ik beloof je om naar eer en geweten te handelen.
De 10 trainingsrichtlijnen van ISES
De 10 trainingsrichtlijnen De ISES trainingsrichtlijnen zijn GEEN methode maar in samenhang beschrijven ze de praktische richtlijnen gebaseerd op wetenschappelijke kennis die ten grondslag ligt aan de essentiële basisbehoeften en leren door paarden. Iedere paardenliefhebber en professional zou kennis van deze richtlijnen moeten hebben. Deze kennis stelt de paardenliefhebber en professional in staat te beoordelen of praktijken en trainingsmethoden welke worden toegepast binnen een bepaalde stroming of (sport)discipline bijdragen aan het welzijn van paarden tijdens werk, sport en recreatie.
1. Geef rekenschap aan alle aspecten rondom veiligheid van mens en paard.
Hou rekening met de grootte van het paard, zijn kracht en vlucht reacties. (H)erken vluchtgedrag, vechtgedrag en/of staakgedrag (verstijven, stokstijf stilstaan ‘bevriezen’) in een vroeg stadium. Minimaliseer het risico op het veroorzaken van pijn, ziekte en verwonding. Zorg dat mens en paard mentaal en fysiek ‘matchen’.
2. Geef rekenschap aan de natuurlijke, soortspecifieke, behoeften van het paard.
Door tegemoet te komen aan de natuurlijke (essentiële) basisbehoeften van een paard zoals foerageren, vrije beweging en soorteigen gezelschap. Door sociale behoeften van het paard te respecteren en rekenschap te geven aan het feit dat menselijke acties en plotselinge bewegingen dreigend kunnen overkomen op het paard. Door af te zien van het gebruik van dominante uitingen tijdens interacties.
3. Geef rekenschap aan de mentale en zintuigelijke vermogens van paarden.
Door te erkennen dat paarden anders denken, zien en horen in vergelijking tot mensen. Overschat noch onderschat de mentale vermogens van het paard. Voorkom bij het duiden van het gedrag van het paard het omschrijven van hoe je denkt dat het paard zich daarbij voelt (blij, verveeld, lui, ondeugend, onbegrepen).
4. Geef rekenschap aan de emotionele staat van het paard.
Door te erkennen en te begrijpen dat paarden bewust voelende wezens zijn, die in staat zijn tot lijden. Moedig daarom positieve emotionele gemoedstoestanden aan. Erken het feit dat consequent handelen het paard optimistisch maakt over de uitkomst van volgende trainingsresultaten. Door het voorkomen van pijn, ongemak en/of het oproepen van verwarring of angst.
5. Maak op correcte wijze gebruik van desensitisatie methodes.
Door te leren hoe desensitisatie technieken correct kunnen worden uitgevoerd: systematische desensitisatie, over-schaduwen, her-conditionering en selectieve bekrachtiging. Door het gebruik van “flooding” te voorkomen.
6. Maak correct gebruik van Operante Conditionering
Door te begrijpen dat paarden gedrag herhalen als het hen iets oplevert: dus als ‘iets doen of niet doen’ werkt, dan doen ze het vaker. Door druk weg te halen op het moment dat het gewenste gedrag begint. Door bijvoorbeeld een voer- of stembeloning te geven op het moment dat het gedrag begint. Door de de tijd die verstrijkt tussen het begin van het gewenste gedrag en het geven van de beloning (de bekrachtiging) te minimaliseren.
7. Maak correct gebruik van klassieke conditionering (associatief leren, verbanden leggen).
Door het (wanneer passend) combineren van verschillende beloningen voor hetzelfde gewenste gedrag. Door te erkennen dat paarden makkelijk verbanden leggen tussen stimuli
8. Maak correct gebruik van de stap-voor-stap benadering, shaping.
Door de training van het gewenste gedrag op te breken in de kleinst mogelijke, voor het paard zeer haalbare (tussen)stapjes en elke (tussen)stap te bevestigen (door herhaling) voor je een stapje verder gaat. Geef zo geleidelijk vorm aan het gewenste gedrag. Door telkens maar één element in de context aan te passen (trainer, locatie, signaal). Door de training zo te plannen dat de volgende stappen logisch en gemakkelijk zijn voor het paard. Door ervoor te zorgen dat het paard duidelijk het verschil kan opmerken tussen het ene signaal en een ander signaal.
9. Maak correct (consequent) gebruik van signalen, cue’s, hulpen.
Door ervoor te zorgen dat één signaal maar één betekenis heeft.
Door de timing van de signalen in het ritme van de bewegingsfases van de benen te geven.
Door te voorkomen dat er tegenstrijdige signalen (remmen en drijven tegelijk) gegeven worden.
10. Train ’zelf gedragenheid’ – het op eigen benen lopen
Door het paard te leren zelf de gewenste hoofd-, hals- en lichaamshoudingen aan te houden.
Door te vermijden onder druk een bepaalde houding te forceren of de houding te onderhouden door onophoudelijke herhalingen van de hulpen.
Totstandkoming Paardenbelofte
De paardenbelofte is tot stand gekomen met input van paardenliefhebbers en professionals welke mede betrokken waren bij de uitwerking van de competenties van het Hippisch Kompas:
Heleen van der Pol, Sjak Arts, Marian Staal, Natascha van Eijk, Tessa van Daalen, Rosa van Veen, Bineke de Vries, Jantine Steehouder, Marleen van Baal, Tamara Dorresteijn, Mara de Ruijter, Malene Nootenboom, Sanne Roozen, Astrid Hoppenbrouwers, Patricia van Iersel, Caroline de Grood, Carlijn de Boer, Antoinette Diks, Anette van Weezel Errens, Maarten van Stek, Monica Musen, Marieke Klein Lenderink, Sabine de Jong, Wieke de Jong, Roy Baaijens, Mireille den Hoed, Karel de Lange, Joyce Everts, Liesbeth Jorna, Joan van Gorkum, Bo van Gorkum, Romy Huisman, Jolanda Adelaar, Anne Muller, Anita de Keijzer, Rianne Dekker, Jose Letsch
ISES trainingsrichtlijnen
De 10 ISES trainingsrichtlijnen zijn geformuleerd door de International Society for Equitation Science. ISES promoot objectief, op onderzoek gebaseerd begrip omtrent het welzijn van paarden tijdens training en competitie. Dit doet ISES door het toepassen van valide, kwantitatieve wetenschappelijke methodes welke kunnen identificeren welke trainingstechnieken (in)effectief zijn of kunnen lijden tot aantasting van het welzijn van het paard. Deze tak van wetenschappelijk onderzoek gebruikt een multidisciplinaire benadering om onderzoek te doen aan en dus inzicht te geven in het trainen van het paard bijvoorbeeld vanuit het perspectief van leertheorie waardoor antropomorfisme en door emotie gemotiveerde training vermeden wordt.