Mijn liefde voor en ervaring met paarden is al op jonge leeftijd begonnen. Op de boerderij van mijn grootvader maakte ik kennis met paarden die op functionaliteit (fysiek en mentaal) werden geselecteerd. Hoewel ik toen als tienjarig jochie de uitleg van mijn grootvader daarover niet altijd begreep, heb ik zijn woorden wel onthouden. Veel later, toen ik mij er op toelegde om de functionaliteit te kunnen benoemen, waar het vandaan komt, waarom en hoe dit er volgens het eeuwigdurende concept van evolutie hoort uit te zien, begon ik ook steeds meer de functie van de evolutionair verworven waarden te begrijpen en waartoe ze dienen. Het hele concept van de natuur is gebaseerd op evenwicht. De miljoenen jarendurende selectie heeft uiteindelijk opgeleverd dat alle dieren zich perfect in balans kunnen voorbewegen. Als we even bij de grote grazende zoogdieren blijven, dan heeft elk zoogdier een skelet en een daarop afgestemd skeletmechaniek verkregen dat hem in staat stelt om zich perfect in balans te kunnen voortbewegen en wat altijd voldoet aan het eeuwigdurende concept van de evolutie:

“Dat bij het minst gebruik aan energie en kracht de grootste mogelijke efficiency (= balans) wordt verkregen”

Daarom zien de dieren in de natuur er fenotypisch al miljoenen jaren gelijk uit, kunnen ze allemaal ook het hetzelfde en hebben ze een aan de soort gerelateerde zelfde lange levensduur. Voldoen ze, fysiek en qua intelligentie, niet aan dit concept dan worden ze eruit geselecteerd. Zo houdt de natuur het evenwicht perfect in stand. De Griekse filosoof en wetenschapper Aristoteles (384 v. chr.) had dit al heel goed begrepen en leerde ons:

‘Er is geen enkele vorm in de natuur zonder en functie. Als je de vorm verandert, verander je ook de functie en die is altijd negatief.’

Door mijn internationale werkactiviteiten als Chief Analyst in de bedrijfsorganisatie ben ik ook in de gelegenheid geweest om over de hele wereld paarden te bekijken en de kennis van de mensen, die ze deze paarden gebruiken en fokken, op te doen. Een van de boeiendste ervaringen die ik op dit terrein opdeed, vond plaats in 1981. Ik bezocht toen in de Nejd woestijn in Syrië een bedoeïenenstam waar ik een aantal dagen te gast was. De sjeik van deze stam was een oude en zeer wijze man die enorm veel kennis van paarden had en die al deze ongelooflijk rijke kennis van de eeuwenoude vergaarde praktijkervaringen via overlevering had opgedaan. Van hem leerde ik dat elk onderdeel aan een paard functioneel is en hoe je die aan een paard kunt herkennen. Toen begonnen ook de woorden van mijn grootvader op de plaats te vallen.

Vanaf dat moment was mijn honger naar paardenkennis niet meer te stillen en die duurt tot op de dag vandaag voort. Ik ben dus begonnen om een enorme verzameling boeken aan te leggen waarbij die van Oberlandstallmeister Dr. Gustav Rau mijn denkbeelden over de bouw en de bewegingen bevestigden. Deze geniale paardenman had in 1910 al uitvoerig beschreven dat alles bij het paard draait om balans en dat dit altijd een gevolg is van de bouw. Oberlandstallmeister Dr. Gustav Rau en de andere ervaren Landstallmeisters spreken in hun boeken altijd over het belang van het evenwicht (Das Gleichgewicht) bij de bouw van een paard. We noemen dit het evenwichtsmodel. Het unieke evenwichtsmodel, die zo kenmerkend van de Oriëntaalse paarden is, is een erfenis van de evolutie die we mijn inziens moeten koesteren om de functionele en de daarmee gepaardgaande sportkwaliteiten van onze paarden en pony te behouden. Alles draait dus om de verhoudingen in het skelet en het daarvan afgeleide mechanisme. Alleen met een perfect functionerend skeletmechanisme kan een paard de totale massa optimaal in evenwicht verplaatsen. Balans is altijd het resultaat van de tact die het paard manifesteert. En tact is altijd het resultaat van een evenwichtige bouw. Het spreekt haast voor zich dat ik me vervolgens grondig verdiept in de biomechanica van het paard want als fokker wilde ik alleen nog paarden fokken die aan het evenwichtsmodel voldeden.

Op basis van de gedetailleerde beschrijving van het evenwichtsmodel van Dr. Rau heb ik vervolgens de dimensies en verhoudingen in het skelet in detail en in juiste gewrichtshoeken uitgewerkt. De daaruit voortkomende lijnen en vormen zijn bepalend voor de harmonie van het paard. Het spreekt voor zich dat deze in het oog springende harmonie alleen mogelijk is als de skeletverhoudingen zuiver op elkaar zijn afgestemd. Het zijn niet de spieren die een paard optimaal laten bewegen en ze zijn evenmin verantwoordelijk voor een langdurige prestatie, maar de zuiver op elkaar afgestemde skeletonderdelen vormen de verbindende factor.

Toen ik in 2000 tijdens de wereldbeker in Den Bosch voor het eerst met de rollkurmethode werd geconfronteerd, realiseerde ik mij dat deze methode enorm veel schade aan het skelet en de daarvan afgeleide biomechanica zou toebrengen. In de vele wetenschappelijke rapporten die later  over de rollkur/LDR/hyperflexie zijn verschenen, werd mijn conclusie bevestigd. Ik ben daarom ook begonnen met Clinics over Het Evenwicht in de Bouw en Bewegingen van het Paard en met cursussen over de Beoordeling van Paarden.

Op jonge leeftijd raakte ik dus ook snel in de fokkerij en stamboekzaken betrokken. Op zevenentwintig jarige leeftijd maakte ik deel uit van het APS (Arabisch Paarden Stamboek) stamboekbestuur. Bij de opheffing van het APS heb ik 1981 het NRPS en in 2002 het EASP (Het Europees Arabisch Stamboek voor Shagya Paarden, Sportpaarden en Sportpony’s) opgericht waar ik nog steeds voorzitter van ben. Daarnaast schrijf ik dus artikelen over paarden/pony’s, de fokkerij, de sport en alles wat daarmee samenhangt.

Mijn missie & ambitie

Het is mijn missie om de vergaarde kennis door middel van Clinics, cursussen en artikelen, o.m. ook op FB, over te brengen waarbij ik dus altijd de nadruk leg op de functionaliteit zoals die door de natuur gevormd is en perfect in stand wordt gehouden.

Mijn inzet

Ik geef dus Clinics over Het Evenwicht in de Bouw en Bewegingen en cursussen over het Beoordelen van Paarden. Om een paard op functionaliteit te kunnen beoordelen, heb je dus een referentie nodig wat goed of niet goed is. De referentie is altijd het Evenwichtsmodel. In de Clinics en cursussen leer ik de deelnemers dus hoe je die kunt herkennen en hoe je vervolgens een paard moet beoordelen. Voor paardenliefhebbers die zich als jurylid willen ontwikkelen, is een dergelijke cursus een ‘must’.

Verder geef ik dus ook adviezen hoe je als fokker de juiste hengstencombinatie kunt maken. Als ik een hengstenadvies geef, dan doe ik dat uitsluitend aan de hand van een uitvoerige pedigree-analyse waarbij de fokker het doel moet hebben om een veelzijdig functioneel gebruikspaard te fokken. Het doel daarvan is om de sterke en minder sterke eigenschappen genotypisch en fenotypisch in kaart te brengen met als doel de minder sterke eigenschappen te elimineren en de sterke eigenschappen zoveel mogelijk te combineren. Een dergelijke analyse wordt gemaakt aan de hand van wat Prof. Dr. Axel de Chapeaurouge in 1907 al in zijn omvangrijke studie “Die Genenforschung” heeft vastgelegd.